Sacro Iliacaal  »  Distraction Test  »  Validiteit

Conclusie

Bij diagnostische tests wordt de validiteit samen gesteld uit sensitiviteit en specificiteit (Portney, 2009).
Als men voor de Distraction Test specificiteit en sensitiviteit bekijkt kan er maar van een matige validiteit gesproken worden. De test is eventueel te gebruiken om een hypothese te bevestigen.
Dit is te verklaren door het volgende:
Door de hoge specificiteit krijgen de gezonde mensen ook daadwerkelijk een negatief testresultaat. Dit vormt groep 1. 
Daarnaast is sensitiviteit laag. Dit betekend dus, dat de mensen met een aandoening niet persé een positief testresultaat krijgen. Hier kunnen dus zowel onterecht negatieve resultaten optreden (groep 2) als ook terecht positieve geteste (groep 3).
Men heeft dus een groep met terecht negatieve, maar ook een groep met onterecht negatieve resultaten. Door de lage sensitiviteit is het niet mogelijk te bepalen, welke patiënt in welke groep hoort. Het positieve resultaat is daarentegen wél terecht. 

Hierdoor is de test dus wel geschikt om een hypothese te bevestigen, maar niet om een hypothese uit te sluiten.
In totaal is deze test daardoor wel alleen maar matig valide.

 

 





Fysiostart informatie

copyright © 2015 fysiostart