Conclusie | |||||
Rosen (2014) en hertel (1999) lieten een specificiteit zien van 0.78 en 0.88. Beide artikelen zijn van goede methodologische kwaliteit. De waarden liggen beide boven de 0.7 er is sterk bewijs dat de Talar tilt test laxiteit van het ligament calcaneofibulare kan aantonen. |
|||||
Titel + Auteurs + Jaartal | Soort artikel | Methodologische kwaliteit | Specificiteit | ||
Hertel, J., Denegar, C. R., Monroe, M. M., & Stokes, W. L. (1999). Talocrural and subtalar joint instability after lateral ankle sprain. M edicine and science in sports and exercise, 31(11), 1501-1508. | Diagnostic accuracy study | Quadas 12/14 | 0.88 | ||
Rosen, A. B., Ko, J., & Brown, C. N. (2014). Diagnostic accuracy of instrumented and manual talar tilt tests in chronic ankle instability populations. Scandinavian journal of medicine & science in sports. | Diagnostic accuracy study | Quadas 11/14 | 0.78 |